Ondanks het (veel) te warme winterweer weten de vogels het voederhuisje in onze tuin goed te vinden. Het is voor hen een soort snackbar. In de natuur kunnen ze met een beetje moeite nog voldoende voedsel vinden, maar in de tuin ligt het gewoon voor het oprapen en dat hebben ze heel snel in de gaten!.Al die bedrijvigheid is een leuk gezicht. Ik krijg er goede zin van en heb nauwelijks meer in de gaten dat het grijs, saai weer is.
Grote Bonte Specht
Omdat we in een bosrijke omgeving wonen hebben we ook echte bosbewoners te gast, zoals de grote bonte specht, die vooral dol is op pinda's. Hij ziet de silo waar deze lekkernij in zit als een raar soort boom waar hij met zijn grote snavel driftig in pikt, net zoals hij in het bos een stam inspecteert. Natuurlijk ontbreken ook de mezen niet: acrobaten, die in geen enkel circus zouden misstaan. Ondersteboven, hangend aan één pootje of al fladderend als een kolibrie, net hoe het uitkomt. Met een lekker brokje in hun snavel gaan ze dan op een takje zitten, waar ze het tussen hun pootjes vasthouden en lekker oppeuzelen. Er zijn niet alleen koolmezen, maar ook pimpelmezen met hun fraaie blauwe kapje, zwarte mezen, staartmezen en matkoppen. Ik sta er van versteld hoeveel kracht er in zulke kleine lijfjes zit.
ringmus
Het meest luidruchtig zijn de mussen, die al ruziënd en kwetterend een voorkeur hebben voor de voedertafel. Huismussen zitten er broederlijk naast hun neefjes de ringmussen. Nou ja, broederlijk is teveel gezegd want ze gunnen elkaar geen enkel zaadje!
Nu het niet zo koud is, komt de boomkruiper maar heel af en toe. In een boom is het toch veiliger voor hem. Maar mooi als hij is! Speciaal voor deze gast heb ik een vetblok met insecten neergehangen, een lekkernij die de andere vogels zich ook goed laten smaken.
Boomkruiper
Het is dus best de moeite waard om een voederplek in te richten voor onze gevederde vrienden. Fijn voor hen om de winter door te komen en een lust voor je oog.
Kerstmis is weer voorbij. Het waren voor ons heel fijne, warme dagen in goed gezelschap, waarvan we volop hebben genoten. In de kersttijd hebben we ook nogal wat films gezien. Dat krijg je als het buiten almaar regent en het binnen lekker droog en warm is. In deze tijd van het jaar staan kerstfilms op het menu, daar kunnen we echt van genieten!
Kerstfilms heb je in soorten en maten, voor elk wat wils dus. Soms zitten er echte draken bij, zoals de Canadese film "All she wants for Christmas " Een flauwe romcom over de dreigende sluiting van een fabriek van kerstversiering. Vooral slecht geacteerd en dat is een drama voor kerstfilms, die het meestal niet van diepe verhalen moeten hebben..
Maar er waren ook kerstfilms die we wel heel leuk of mooi vonden. Onze top 5 voor 2012 ziet er zo uit:
1. An Old Fashioned Christmas (2010)
geregisseerd door Don McBrearty
met Jacqueline Bisset, Catherine Steadman en Leon Ockenden.
Een romantische film in een sfeervolle setting. De jonge Tilly, een aankomend schrijfster, is met haar rijke grootmoeder op wereldreis en komt aan op het Landgoed van de graaf van Shannon, een gerespecteerd schrijver. Al gauw blijkt dat de familie aan lagerwal is geraakt en dat de gravin uit is op het vermogen van Tilly's grootmoeder Isabelle ( een perfecte rol van Jacqueline Bisset). Om dat voor elkaar te krijgen moet haar niksnut van een zoon Tilly verleiden. Er is een obstakel: Tilly is verloofd met Brad.
Er zijn talloze verwikkelingen, maar uiteindelijk komt alles op zijn pootjes terecht en gaat het zelfs sneeuwen op kerstavond. Een degelijke kerstfilm met alle onontbeerlijke ingrediënten.
2. Hjem til Jul (Home for Christmas) (2010)
geregisseerd door Bent Hamer
met Trond Fausa Aurvåg, Fridtjov Såheim en Reidar Sørensen
Een pareltje, deze Noorse film. Hij bestaat uit een mozaïek van ontroerende verhalen over liefde en verlangen, nieuw leven, afscheid nemen en opnieuw beginnen. De verschillende verhalen zijn evenwichtig met elkaar verweven en op het eind besef je dat we op de een of andere manier met elkaar verbonden zijn. Voeg daarbij de prachtige beelden van een winters Noorwegen, de goede acteerprestaties en je hebt een ingetogen, mooie kerstfilm.
3. Joulaterina (A Christmas Story) 2007
geregisseerd door Juha Wuolijoki
met Hannu-Pekka Björkman, Otto Gustavsson en Kari Väänänen
Een Fins sprookje over het ontstaan van de kerstman. Een mooie, soms ontroerende kerstfilm. Heel anders dan we gewend zijn van kerstfilms. Zeker die uit Hollywood waarin de glamour en glitter vaak pijn doen aan je ogen. Het verhaal begint honderden jaren geleden, wanneer Niklas wees wordt en door zijn dorpsgenoten wordt opgevangen.........
4.Christmas with the Kranks (2004)
geregisseerd door Joe Roth met Tim Allen, Jamie Lee Curtis en Dan Aykroyd
Een kerstcomedy zoals hij hoort te zijn. Omdat hun dochter met kerstmis niet thuis zal zijn, besluit vader Luther kerstmis maar gewoon over te slaan en met zijn vrouw Nora een cruise te gaan maken. Terwijl heel de buurt druk bezig is hun huizen te versieren voor het naderend kerstfeest zijn de Kranks druk bezig met de voorbereidingen van hun reis. Dat wordt hun op het werk en in de buurt niet in dank afgenomen, wat zorgt voor allerlei verwikkelingen. Op het laatste moment belt dochterlief op met de mededeling dat ze toch naar huis komt voor kerstmis én dat ze haar nieuwe vriend meeneemt. Een gezellige kerstfilm, die natuurlijk verder niets om het lijf heeft.
5. Scrooged (1988) geregisseerd door Richard Donner met Bill Murray, Karen Allen en John Forsythe Het aloude verhaal van Charles Dickens in een modern jasje. Deze keer gaat het om een gevoelloze tv manager die bezocht wordt door de geesten van verleden, heden en toekomst. Leuke film, al kan hij natuurlijk niet tippen aan 'A Christmas Carol' van Dickens zelf. Rest mij nog iedereen een goed, feestelijk uiteinde toe te wensen en een voorspoedig 2013!
Midden tussen de dozen schrijf ik even een kort blogje. Ik kan nog nét bij mijn laptop. Nog wel, want vanaf morgen gaat ook de aansluiting verhuizen. Dat gaat langzamer dan de verhuizing zelf en het betekent dat ik pas half augustus weer online kan zijn. Na de zomervakantie ben ik er weer.
Tot dan!
Zo, de Nieuwe Haring is weer in Nederland. Afgelopen zondag voeren de haringvissers Wiron 5 en de Wiron 6 de haven van Scheveningen binnen met in hun ruim 20.000 vaatjes met in totaal 100.000 kilo haring. Beide schepen zijn een week op zee geweest om ter hoogte van Schotland de eerste Nieuwe Haring te vangen.
Aanstaande woensdag wordt het eerste vaatje traditioneel geveild. De opbrengst gaat naar een goed doel, dit jaar het Jeugdsportfonds. Ook vanaf woensdag mag de Hollandse Nieuwe overal verkocht worden.
De keurmeesters zijn tevreden over de Nieuwe Haring van 2012. De vis heeft veel plankton kunnen eten wat de smaak ten goede komt en met een vetpercentage van 19 tot 21% is de Hollandse Nieuwe van 2012 van bovenste beste kwaliteit.
Wat maakt de Hollandse Nieuwe zo speciaal?
In 1380 bedacht visser Willem Beukelszoon uit het Zeeuwse stadje Biervliet een bewaartechniek voor haring: het haringkaken. Met een speciaal mesje worden de ingewanden uit de buikholte van de haring, gehaald, op de alvleesklier na. Dit orgaan bevat bepaalde enzymen die een rol spelen bij het rijpen van gekaakte haringen en dus ook de smaak mee bepalen. Het rijpingsproces wordt gereguleerd met het zouten van de haring; Hoe meer zout, des te langer de haring kan rijpen, maar ook hoe zouter de vis wordt. Vroeger was de haring dan ook na een jaar niet meer te eten en werd de komst van de nieuwe haring gevierd met allerlei festiviteiten. Vlaggetjesdag is daar nog een overblijfsel van.
Tegenwoordig wordt de gekaakte vis.direct ingevroren waardoor veel minder zout nodig is en de kwaliteit door het jaar heen min of meer constant blijft. Dat neemt niet weg dat de Hollandse Nieuwe in juni het aller lekkerst is. Hij is maar kort gezouten en ingevroren geweest waardoor de haring zilt smaakt en als het ware op je tong smelt.
Maatjesharing en zo.
Hollandse Nieuwe wordt ook wel Maatjesharing genoemd. Het is een verbastering van maagdenharing, dat wil zeggen haring die nog geen hom of kuit heeft. Na juni gevangen haring mag geen Maatjesharing meer heten. Het is dan gewoon haring, die bijvoorbeeld als zure haring of rolmops wordt verkocht. Vroeger had je ook nog Groene Haring, gekaakte en gezoute haring die vrijwel meteen werd gegeten. Dat mag niet meer omdat haring om gezondheidsredenen minstens 24 uur moet zijn ingevroren.
De twee Wiron schepen zijn nog de enige Nederlandse schepen die haring in Scheveningen aan land brengen. Het overgrote deel van de nieuwe haring wordt door Noorse en Deense vissers gevangen. In totaal wordt er jaarlijks 25.000 ton haring gebruikt voor de verwerking tot maatjesharing. De gehele jaarvoorraad wordt in een periode van zes weken (van half mei tot eind juni) gevangen en direct ingevroren.
Onderstaand filmpje geeft een impressie van de vangst en verwerking van onze nationale lekkernij: Hollandse Nieuwe!
Hoe een vis eruit ziet weet iedereen wel. Gemakkelijk genoeg! De zeeën en oceanen hebben echter ook bewoners die opvallen door hun schoonheid, hun groteske uiterlijk of er gewoon raar uitzien.
Kijk maar eens naar deze 10 bijzondere zeedieren met foto's en twee prachtige filmpjes.
1. De Degenkrab is een bijzonder dier. Het heeft blauw bloed en zijn stamboom gaat zo'n 350 miljoen jaar terug.
De Degenkrab is een levend fossiel, dat er nog net zo uitziet als zijn verre, verre voorouders. Degenkrabben komen vooral voor in Zuid-Oost Azië in jagen in ondiep kustwater op kleine krabbetjes en zo.
2. Om de waterdruk te kunnen weerstaan heeft de Blobvis een gelatine-achtig lichaam. Hij leeft namelijk in diep water vlak bij Tasmanïe. De vis wordt nogal eens als bijvangst gevangen door sleepvissers, die met hun net over de bodem schrapen. Eenmaal aan de oppervlakte zakt hij als een plumpudding in elkaar. Dat geeft een grappig effect, maar het is minder leuk dat vanwege die visserij de Blobvis langzaam maar zeker aan het uitsterven is.
3..In de diepzee woont deze inktvis die de angstaanjagende naam 'Vampierinktvis uit de hel' meekreeg. Waarom weet eigenlijk niemand, want het dier wordt maar 30 cm lang en heeft geen giftanden of zo. De Vampierinktvis heeft iets buitenaards met zijn lichtsensoren op zijn kop en aan de punten van zijn tentakels. Dit zijn verdedigings-wapens tegen aanvallers. Door flitsen en knipperen brengt hij ze in verwarring en als dat niet genoeg is, stoot hij een lichtgevende wolk uit die wel 10 minuten kan blijven gloeien. Tijd genoeg dus om een veilig heenkomen te vinden.
4. De Koboldhaai kent een leuk kunstje: Als hij een prooi wil vangen, koppelt hij zijn kaken los van zijn schedel, waardoor zijn gebit als het ware naar buiten vliegt. Praktisch als je neus nogal lang is, zoals bij deze haai het geval is. Van deze diepzeebewoner is niet zo veel bekend. De eerste keer dat een mens een Koboldhaai zag was in1897 toen een Japanse visser hem aan de lijn kreeg. Sindsdien zijn er nog maar enkele ontmoetingen geweest met deze haai.
5. De Zeedraak is een elegante bewoner van de koraalriffen bij Australië. Hij dankt zijn naam aan zijn uiterlijk dat wel wat weg heeft van een lief draakje. Hij wordt ook wel Rafelvis genoemd vanwege rafelige uitgroeisels die dienen als camouflage. Zeedraakjes blijven altijd in de buurt van zeewier en hebben eigenlijk geen natuurlijke vijanden. Behalve de mens. Ze zijn zo mooi om te zien dat ze nog al eens worden meegenomen om thuis in een aquarium terecht te komen. Dat mislukt vrijwel altijd, want Zeedraakjes hebben, net als hun neven Zeepaardjes, een delicate gezondheid.
Maar goed, tijd voor iets moois: De paringsdans van twee Zeedraakjes:
6. Als je bang van spinnen bent, zul je deze knaap liever niet tegenkomen. Ik heb het over de Japanse Reuzenkrab, ook wel Spinkrab genoemd.Met een spanwijdte van bijna 4 meter is het een afschrikwekkende gigant. Zoals de naam al zegt leeft de Spinkrab in het kustwater van Japan. Op een diepte van 200 meter scharrelt hij over de zeebodem en doet zich daar tegoed aan alles wat eetbaar is. Lokale vissers jagen op de Reuzenkrab. Niet alleen om het vlees, wat niet zo smakelijk is maar vooral voor de souvenirhandel. Er zijn verhalen in omloop dat het monster ook mensen zou aanvallen, maar dat is een fabeltje.
7. Voelsprietvissen zijn meesters in vermomming. Soms is het niet eens duidelijk dat het om een vis gaat en niet om een stuk koraal, zeewier of iets dergelijks. Ze leven in ondiep water waar ze hun prooivissen lokken met bewegende sprieten op hun kop. Zo lijkt het dat er een lekker hapje in het water zweeft. Voelsprietmannetjes zijn aartsluie wezens, die allen aan seks denken. Ze hebben zelfs geen spijsverteringkanaal. Zo gauw ze uit het ei komen gaan ze op zoek naar een vrouwtje, bijten zich vast is haar zij en beide worden letterlijk één. Na enige tijd is het mannetje verschrompeld tot een geslachtsklier die reageert op de hormonen in het bloed van het vrouwtje.
8.De Viperfish is een diepzeebewoner. Hij leeft op een diepte van zo'n 1800 meter, waar het zonlicht allang niet meer doordringt. Veel weten we niet van dit monstertje met zijn enorme lange tanden, want gevangen vissen sterven meestal binnen een paar uur. De naaldscherpe tanden zitten de Viperfish behoorlijk in de weg als hij een prooi wil pakken. Om dat te kunnen doen moet hij zijn bek ver open kunnen sperren. Dat lukt de Viperfish door de eigenaardige constructie van de eerste halswervels waardoor hij zijn schedel naar achter kan gooien en zo zijn bek enorm kan openen. Dan moet hij wel snel eten, want door deze actie wordt zijn bloedsomloop én zijn ademhalingsorganen afgekneld. De Viperfish loert op kleine vissen, die 's nachts het plankton naar de oppervlakte volgen en dan, voldaan, weer naar de diepzee afdalen. Om zijn prooi te kunnen spotten heeft de Viperfish lichtgevende cellen in zijn ogen, die als een soort zoeklicht functioneren.
9. De Bidsprinkhaankreeft is een venijnige rover die in het koraalrif leeft. Hij heeft scherpe klauwen waarmee hij kleine vissen en slakken doodt. Daarnaast is de bidsprinkhaankreeft (mooi scrabblewoord trouwens) uitgerust met twee knuppels waarmee hij de schelp van mossels en andere onfortuinlijke schaaldieren breekt. Hij gebruikt deze wapens zó snel, dat ze een kleine tsunami veroorzaken waardoor de prooi helemaal gedesoriënteerd raakt. Sommige familieleden van de bidsprinkhaankreeft zijn heel kleurrijk en worden daarom nogal eens in aquaria gehouden. Dat is niet zonder gevaar, want met zijn knuppels breken ze gemakkelijk dun aquariumglas! Bidsprinkhaankreeften zijn intelligente, sociale dieren die via fluoriserende delen op hun lijf met elkaar communiceren. Hun ogen zijn de meest complexe van het dierenrijk. Zij kunnen meer kleuren onderscheiden dan wie dan ook.
10 Als laatste een filmpje uit de diepzee. Als een discolicht zweeft daar een lichtgevende ribkwal op zoek naar voedsel. Het is een lid van de ribkwallenfamilie, die door bepaalde eiwitten in zijn gelatineachtige lichaam in staat is licht te geven. Je hebt blauwe, gele, rode, groene kwallen, maar deze is toch wel de mooiste vind ik.
Iedereen woont wel ergens. Al naar gelang je inkomen of omstandigheid woon je comfortabel of juist niet. Verschil mag er best wezen, maar je kunt ook asociaal overdrijven.
Het duurste huis ter wereld is een flatgebouw van 173 meter hoog, gebouwd in het centrum van Mumbai, India. Er woont slechts één gezin van 5 personen. De eigenaar is multimiljardair Mukesh Ambani, een Indiaase zakenman. Voor Antila , zoals zijn nieuwe woonst heet, moest hij 2 miljard euro op tafel leggen. Daarvoor kreeg hij dan ook een gebouw met parkeergarages, heliplatforms, zwembaden bioscopen, een ballroom, daktuinen en fitnessruimtes. Natuurlijk ook privé vertrekken voor elk lid van zijn gezin met alles erop en eraan. Hij is nog niet verhuisd naar zijn nieuwe onderkomen en woont voorlopig nog in zijn flatje van 14 verdiepingen aan de rand van Mumbai.
Waarom de familie aarzelt met de verhuizing naar hun nieuwe adres is niet helemaal duidelijk. Waarschijnlijk ligt het aan de architectuur van het gebouw. Die is volgens de Vesta Shastra, een soort Feng Shui zeg maar, helemaal verkeerd. Daardoor mist de flat de noodzakelijk geachte harmonie met als gevolg negatieve energiestromen.
Ook zonder de Indiase Vesta Shastra filosofie ben ik het daar wel mee eens, want het goedkoopste huis van Mumbai zie je hier en eigenlijk zou zoiets niet mogelijk moeten zijn.
Morgen worden moeders in het zonnetje gezet. Jammer genoeg kan ik mijn eigen moeder niet meer in de bloemetjes zetten, want ze stierf 20 jaar geleden. Maar moeders zijn van overal en alle tijden
